Hallo iedereen ,
Hier eindelijk het verslagje van de crematie zelf ,we hadden gehoord wanneer het zou beginnen en we hoeven het eigenlijk niet te vragen want ze weten het zelf niet, bij benadering van twee uur is het moeilijk te zeggen de ene zei ,7 uur de andere 8 uur .
Dus na het ontbijt heeft Robert mij er naartoe gebracht want hij ging niet mee en hij zit liever bij de levende (vrouwen ) dan bij de dode ,dus hij doet maar .
Ik met sarong , kebaya en helm op , het zal nogal een zicht geweest zijn vanachter op de brommer naar Tukadmungga .
Daar aangekomen mochten we het straatje niet in naar de crematieplaats ,de stoet stond klaar om te vertrekken dus wat een timing van ons hahaha.
Na heel wat gepraat en handelingen kon de stoet vertrekken ,ik wist natuurlijk niet waar ze heen zouden gaan en ben snel in de schaduw gaan staan maar waar ik toch foto's kon maken
De eerste stoet waren allemaal vrouwen die offergavens op hun hoofd droegen ,ze werden vooraf gegaan door een angstaanjagende man .
De stoet ging zeker een vijftal keren rond het rondpunt om nadien terug naar de crematieplaats te gaan .
Toen kwam de tweede stoet deze werd ook weer vooraf gegaan door een man en die had een klein varkentje op een stok bij zoals je kan zien op de foto , achter hem liepen een paar mannen leden van de Koninklijke familie heb ik me laten vertellen want iedereen wil met je aan de praat en alles vertellen .
Rond zijn middel was een witte koord en iedereen hield die vast , ze liepen ook zo een vijftal keren rond het kruispunt ,elke familie droeg herinneringen en foto's van de overleden persoon of personen .
Deze stoet duurde ongeveer twee uur , als je ziet hoeveel volk er was en het gaat heel stapsgewijs ,ik heb me op een bankje gezet bij wat Indonesische vrouwen die daar een winkeltje hadden en rustig alles over mij laten komen ,er waren veel bekende bij dus ik moest dikwijls zwaaien ook.
Nadien ging de stoet terug naar de crematie plaats en ik heb me tussen de stoet gewaagd ,ik was op zijn Balinees gekleed dus dit werd aanvaard ,ik moest tussen een aantal vrouwen komen en zo ben ik samen met hun naar de crematieplaats gegaan .
Wat een volk was daar ,op het plein in het midden stonden twee afdaken ook daar weer allemaal de nummers ,ik was aan het kijken waar de brander stond maar iemand vertelde me dat het individueel werd gedaan .
Heel de stoet liep weer aan aantal keren rond de afdaken nog steeds de witte koord vasthoudend ,nadien ging iedere familie weer bij de nummer zitten die hun was toegekend ,alle offergaven werden ervoor geplaatst en nadien kwam de hoge priester bij elke familie bidden nadien werd er gezamelijk gebeden en de zaken die ze meedroegen in de witte doeken met wierookstokjes aangestoken .
Nadien was daar een rookontwikkeling dat iederen tranen in zijn ogen had en aan het hoesten was dus zoveel mogelijk uit de rook blijven.
Ook waren er verschillende mannen op de plaats waar van alles lag aan het zoeken naar lege plastik bekertjes dan kunnen ze die verkopen zo hebben ze weer wat geld voor Arak misschien !!!
Het lijkt ook zo een beetje op een Vlaamse kermis ,er werd speelgoed ,drinken ,ijscreem en allerhande eetwaren verkocht ,ik heb zelfs iemand zien lopen die handtassen verkocht ook dit hoort er allemaal bij .
Na vijf uur daar te hebben verbleven heb ik Robert opgebeld en is me komen halen en ben ik direct gaan zwemmen om wat af te koelen .
Nu denk ik niet dat ik nog naar een crematie ga ,ik heb deze keer ook weer een paar gezien maar deze was weer helemaal anders dan al de andere ,dus zeg nooit nooit .
Hier onder weer de link naar het fotoalbum
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/crematie_2_de_dag_
Groetjes
Rita & Robert
Hier eindelijk het verslagje van de crematie zelf ,we hadden gehoord wanneer het zou beginnen en we hoeven het eigenlijk niet te vragen want ze weten het zelf niet, bij benadering van twee uur is het moeilijk te zeggen de ene zei ,7 uur de andere 8 uur .
Dus na het ontbijt heeft Robert mij er naartoe gebracht want hij ging niet mee en hij zit liever bij de levende (vrouwen ) dan bij de dode ,dus hij doet maar .
Ik met sarong , kebaya en helm op , het zal nogal een zicht geweest zijn vanachter op de brommer naar Tukadmungga .
Daar aangekomen mochten we het straatje niet in naar de crematieplaats ,de stoet stond klaar om te vertrekken dus wat een timing van ons hahaha.
Na heel wat gepraat en handelingen kon de stoet vertrekken ,ik wist natuurlijk niet waar ze heen zouden gaan en ben snel in de schaduw gaan staan maar waar ik toch foto's kon maken
De eerste stoet waren allemaal vrouwen die offergavens op hun hoofd droegen ,ze werden vooraf gegaan door een angstaanjagende man .
De stoet ging zeker een vijftal keren rond het rondpunt om nadien terug naar de crematieplaats te gaan .
Toen kwam de tweede stoet deze werd ook weer vooraf gegaan door een man en die had een klein varkentje op een stok bij zoals je kan zien op de foto , achter hem liepen een paar mannen leden van de Koninklijke familie heb ik me laten vertellen want iedereen wil met je aan de praat en alles vertellen .
Rond zijn middel was een witte koord en iedereen hield die vast , ze liepen ook zo een vijftal keren rond het kruispunt ,elke familie droeg herinneringen en foto's van de overleden persoon of personen .
Deze stoet duurde ongeveer twee uur , als je ziet hoeveel volk er was en het gaat heel stapsgewijs ,ik heb me op een bankje gezet bij wat Indonesische vrouwen die daar een winkeltje hadden en rustig alles over mij laten komen ,er waren veel bekende bij dus ik moest dikwijls zwaaien ook.
Nadien ging de stoet terug naar de crematie plaats en ik heb me tussen de stoet gewaagd ,ik was op zijn Balinees gekleed dus dit werd aanvaard ,ik moest tussen een aantal vrouwen komen en zo ben ik samen met hun naar de crematieplaats gegaan .
Wat een volk was daar ,op het plein in het midden stonden twee afdaken ook daar weer allemaal de nummers ,ik was aan het kijken waar de brander stond maar iemand vertelde me dat het individueel werd gedaan .
Heel de stoet liep weer aan aantal keren rond de afdaken nog steeds de witte koord vasthoudend ,nadien ging iedere familie weer bij de nummer zitten die hun was toegekend ,alle offergaven werden ervoor geplaatst en nadien kwam de hoge priester bij elke familie bidden nadien werd er gezamelijk gebeden en de zaken die ze meedroegen in de witte doeken met wierookstokjes aangestoken .
Nadien was daar een rookontwikkeling dat iederen tranen in zijn ogen had en aan het hoesten was dus zoveel mogelijk uit de rook blijven.
Ook waren er verschillende mannen op de plaats waar van alles lag aan het zoeken naar lege plastik bekertjes dan kunnen ze die verkopen zo hebben ze weer wat geld voor Arak misschien !!!
Het lijkt ook zo een beetje op een Vlaamse kermis ,er werd speelgoed ,drinken ,ijscreem en allerhande eetwaren verkocht ,ik heb zelfs iemand zien lopen die handtassen verkocht ook dit hoort er allemaal bij .
Na vijf uur daar te hebben verbleven heb ik Robert opgebeld en is me komen halen en ben ik direct gaan zwemmen om wat af te koelen .
Nu denk ik niet dat ik nog naar een crematie ga ,ik heb deze keer ook weer een paar gezien maar deze was weer helemaal anders dan al de andere ,dus zeg nooit nooit .
Hier onder weer de link naar het fotoalbum
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/crematie_2_de_dag_
Groetjes
Rita & Robert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten